Jej życie zamieniło się w piekło
2017-05-28 19:35:52(ost. akt: 2017-05-28 21:52:54)
Izabela Chojnacka-Foerster
Była żoną muzułmanina, który sprawił, że jej życie zamieniło się w piekło. Gdy już od niego uciekła, napisała o swoich przeżyciach. Rozmawiamy z Izabelą Chojnacką-Foerster.
— Ile to wszystko trwało?
— Do Kosowa wyjechałam w 2000 roku, do Polski wróciłam w 2003.
— Do Kosowa wyjechałam w 2000 roku, do Polski wróciłam w 2003.
— Czy słyszała pani takie zarzuty: „Nie mogłaś sobie znaleźć Polaka? Dobrze ci tak, bo związałaś się z muzułmaninem”?
— Kiedyś dość łatwo przychodziła mi ocena innych ludzi, choć często nie znałam dokładnie ich sytuacji, przyczyny, dla których podejmowali takie, a nie inne decyzje. Nie mogłam zrozumieć, jak kobiety bite i poniżane mogą nadal trwać w związkach ze swoimi oprawcami.
— Kiedyś dość łatwo przychodziła mi ocena innych ludzi, choć często nie znałam dokładnie ich sytuacji, przyczyny, dla których podejmowali takie, a nie inne decyzje. Nie mogłam zrozumieć, jak kobiety bite i poniżane mogą nadal trwać w związkach ze swoimi oprawcami.
Teraz ja jestem poddawana ocenie, która często jest krzywdząca, ale do nikogo nie mam żalu. Tylko zrozumieć nie mogę, ile nienawiści jest w ludziach i jak łatwo przychodzi im zmieszanie obcej osoby z błotem.
Wiele razy czytałam w internecie o sobie bardzo niemiłe komentarze, zarzuty, brak zrozumienia, dlaczego tak postąpiłam. Ale kiedy chodzi o uczucie, nasz rozsądek idzie na urlop, wraca z niego, kiedy często jest za późno. Podobnie było u mnie. To była ślepa miłość... To wszystko nauczyło mnie nigdy nie mówić „nigdy”.
Wiele razy czytałam w internecie o sobie bardzo niemiłe komentarze, zarzuty, brak zrozumienia, dlaczego tak postąpiłam. Ale kiedy chodzi o uczucie, nasz rozsądek idzie na urlop, wraca z niego, kiedy często jest za późno. Podobnie było u mnie. To była ślepa miłość... To wszystko nauczyło mnie nigdy nie mówić „nigdy”.
— Dlaczego zdecydowała się pani opowiedzieć swoją historię?
— Na pomysł, żebym spisała swoje wspomnienia, wpadły panie z zaprzyjaźnionej biblioteki w Tczewie, gdzie wówczas mieszkałam. Znały mnie od lat, wiedziały, że uwielbiam czytać, a moim marzeniem od zawsze było napisanie książki.
Poleciły mi, abym to marzenie spełniła i przy okazji ostrzegła inne kobiety przed popełnieniem mojego błędu: wiązania się z muzułmaninem. „Szantażowały” mnie (śmiech), że będą mi wypożyczały książki, o ile pokażę, że napisałam choć kilka stron. No i w ten sposób powstała „Miłość na gruzach Kosowa”.
— Na pomysł, żebym spisała swoje wspomnienia, wpadły panie z zaprzyjaźnionej biblioteki w Tczewie, gdzie wówczas mieszkałam. Znały mnie od lat, wiedziały, że uwielbiam czytać, a moim marzeniem od zawsze było napisanie książki.
Poleciły mi, abym to marzenie spełniła i przy okazji ostrzegła inne kobiety przed popełnieniem mojego błędu: wiązania się z muzułmaninem. „Szantażowały” mnie (śmiech), że będą mi wypożyczały książki, o ile pokażę, że napisałam choć kilka stron. No i w ten sposób powstała „Miłość na gruzach Kosowa”.
Kiedyś Anna Dziewit-Meller napisała mi jedno ważne zdanie: „Jeśli ta książka uratuje choć jedną młodą dziewczynę, to już warto było ją napisać”. A uratowała. I to niejedną...
— Było trudno to wszystko opisywać? A może to taki rodzaj terapii?
— Tak, napisanie „Miłości na gruzach Kosowa” był dla mnie rodzajem autoterapii. Jeszcze raz musiałam zmierzyć się z tym, co tam przeszłam. W Kosowie prowadziłam pamiętnik, co bardzo mi pomogło podczas późniejszego pisania. Ale opisywać momenty, który były dla mnie wtedy dramatyczne, nie było łatwo. Okazało się jednak, że terapia działa, nabrałam dystansu, a co najważniejsze — wybaczyłam.
— Tak, napisanie „Miłości na gruzach Kosowa” był dla mnie rodzajem autoterapii. Jeszcze raz musiałam zmierzyć się z tym, co tam przeszłam. W Kosowie prowadziłam pamiętnik, co bardzo mi pomogło podczas późniejszego pisania. Ale opisywać momenty, który były dla mnie wtedy dramatyczne, nie było łatwo. Okazało się jednak, że terapia działa, nabrałam dystansu, a co najważniejsze — wybaczyłam.
— Czy mówiła sobie pani czasem „odejdę”, ale i tak zostawała?
— Odejść nie było łatwo, nie odchodzi się tak po prostu od muzułmanina... A tym bardziej nie zabiera się dziecka, bo tam dziecko „należy” do ojca.
— Odejść nie było łatwo, nie odchodzi się tak po prostu od muzułmanina... A tym bardziej nie zabiera się dziecka, bo tam dziecko „należy” do ojca.
— Czy nie obawia się pani tego, że ta historia jeszcze bardziej zniechęci Polaków do muzułmanów?
— Nie chcę, żeby ktoś źle mówił o wszystkich muzułmanach. Jeśli jeden Polak w innym kraju ukradnie auto, to też nie chcę, żeby zaraz wszystkich Polaków nazywano złodziejami.
— Nie chcę, żeby ktoś źle mówił o wszystkich muzułmanach. Jeśli jeden Polak w innym kraju ukradnie auto, to też nie chcę, żeby zaraz wszystkich Polaków nazywano złodziejami.
Ww Kosowie poznałam również wielu wspaniałych ludzi, bardzo mi życzliwych, więc nie powiem, że każdy muzułmanin lub Albańczyk z Kosowa jest zły. Ludzi dzielę tylko na dobrych i złych, bez względu na to, jakiego są wyznania i jakiej narodowości.
— Czy czuje się pani teraz bezpieczna? Czy jakiś lęk w pani pozostał?
— Na początku, kiedy udało mi się wrócić do Polski, bałam się, że za każdym rogiem może kryć się Ruzhdi. Zresztą on dbał o to, żebym miała odpowiednią dawkę emocji. Dzwonił do mnie z polskich numerów, strasząc, że jest w Polsce, że mnie znajdzie. W końcu przecież odebrałam mu dziecko i uciekłam, szarpiąc tym samym jego opinię. Jak to kobieta uciekła od muzułmanina?
— Na początku, kiedy udało mi się wrócić do Polski, bałam się, że za każdym rogiem może kryć się Ruzhdi. Zresztą on dbał o to, żebym miała odpowiednią dawkę emocji. Dzwonił do mnie z polskich numerów, strasząc, że jest w Polsce, że mnie znajdzie. W końcu przecież odebrałam mu dziecko i uciekłam, szarpiąc tym samym jego opinię. Jak to kobieta uciekła od muzułmanina?
Trzy lata temu znalazł mnie na portalu społecznościowym. Napisał, że zdaje sobie sprawę, jak bardzo mnie skrzywdził, że żałuje tego i prosi o wybaczenie. A ja mu wybaczyłam. Bo chowając w sobie krzywdę i żal do kogoś, najbardziej ranimy siebie. Tymi złymi emocjami. Kiedy napisałam mu to jedno słowo — „wybaczam”, poczułam się lekko i dużo lepiej. Od tamtej pory łatwiej mi się żyje.
Nie żałuję, że mam takie przeżycia za sobą, staram się przekuć wszystko, co złe, na dobro i cieszę się każdą chwilą. Drobiazgi dają mi radość, doceniam to, co mam, a co wielu wydaje się czymś oczywistym, chociażby wolność...
pj
Komentarze (11) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Zaloguj się lub wejdź przez
-
-
-
-
-
Pokaż wszystkie komentarze (11)Z #2254894 | 185.34.*.* 29 maj 2017 08:32
Miałem koleżankę,która razem z Afgańczykiem studiowali medycynę i jak to młodzi zakochali się w sobie.On obiecywał jej że w Kabulu ma klinikę i tam wyjadą co uczynili.Jak jej była rozpacz gdy na miejscu dano jej motykę i wygonili na pole pracować. i była kolejną żoną tego lekarza.Trzy razy próbowała uciec do ZSRR za trzecim razem udało się .Miała perypetie ze zwolnieniem z ciurmy radzieckiej,ale co robią pieniądze.Tata sprzedał samochód i wykupił ja .Powrót do PL nie był już tak trudny miała PL dowód osobisty z pieczątka o możliwości podróżowania po krajach socjalistycznych.Była nękana przez męża i jego rodzinę wielokrotnie w końcu dom i wyprowadzili się w inny region Polski.Nie tęskni za Kabulem ,wyszła za mąż ma dwoje dzieci.
Ocena komentarza: warty uwagi (16) odpowiedz na ten komentarz
mrągowianin #2254992 | 83.9.*.* 29 maj 2017 10:57
po pierwsze po jakie licho to piszecie. Po drugie gdzie ta kobieta i jej podobne miały rozum. Przecież od wieków wiadomo jak muzułmanie traktują żony i że mają po kilka. Jedna do sprzątania druga do gotowania trzecia do noszenia wdy ze studni oddalonej o kilka kilometrów, nast epna do motyki ogród i uprawiać i tak dalej a która nie podpadnie to ją wy-seksi a jak nie posłuszna to dostanie mnto batem aż ulegnie i będzie jak pies posłuszna. Więc mi nie żal takich głupich bab i niech się w=nie wyżalają na forum w prasie czy telewizji. Tak jak przysłowie ludowe mówi ,, JAK SOBIE POŚCIELISZ TAK SIĘ WYŚPISZ" I teraz ma do całego świata pretensję. Sama nawarzyłaś te piwi=o to go wypiłaś i teraz nie ołacz że musiałaś te ochydne piwo pić.
Ocena komentarza: warty uwagi (2) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (2)
Bodek #2254993 | 213.192.*.* 29 maj 2017 10:58
Najgorsze, że sadysta był muzułmaninem, gdyby był np. szintoistą, to co innego.
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-6) odpowiedz na ten komentarz
Jak bura suka chciała, tak ma. #2255251 | 83.6.*.* 29 maj 2017 16:53
Komentarz nisko oceniony. Kliknij aby przeczytać. I niech nie użala się nad sobą, bo to było do przewidzenia, ale Polki to szmaty, dla nich bezowy albo czarny to cymes
Heh #2255486 | 88.156.*.* 29 maj 2017 21:42
No cóż tak to jest (nie pisze tu w żadnym razie o tytułowej Pani) że lewackie poglądy przegrywają dopiero w starciu z rzeczywistością. Jak nie włożysz ręki do ognia to się nie poparzysz, niestety niektórzy i tak wkładają licząc na... na co?
Ocena komentarza: warty uwagi (6) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (1)